July 15, 2010

Martine Stig

(1972, Nijmegen, Nederland)

Als onderdeel van het ShadowDance filmprogramma dat KAdE in samenwerking met theater De Lieve Vrouw organiseert, wordt de film Play (2009) van fotograaf en filmer Martine Stig vertoond.

Martine Stig filmde wekenlang de straten en inwoners van New York. Uit vele fragmenten stelde ze de tien minuten durende film Play samen en daarmee schotelt zij de kijker een geheimzinnige werkelijkheid voor. Stig: “ In het kille, harde winterlicht dringt de zon nauwelijks door en krijgt alles een extreme lange, donkere schaduw. De stad is een monochroom decor en de hoofdrol in deze film - zonder plot en zonder acteurs -, lijkt te zijn weggelegd voor de donkere slagschaduwen van de gebouwen die als een zware, donkere deken over straten, stoepen en tegen andere gebouwen heen vallen. De argeloze figuranten duiken er uit op en verdwijnen er spoorloos in.

Martine Stig is geïnteresseerd in de vragen over authenticiteit en voyeurisme die fotografie en film oproepen. Met name bij haar films gaat ze uit van voorkennis van de kijker en onze vertrouwdheid met film- en televisiebeelden. Dit maakt dat we de neiging hebben een verband te zien in de losse fragmenten waaruit Play is opgebouwd en dat we bij de laatste, lange scène denken dat er voor de man die maar op de hoek van de straat blijft staan een gevaar dreigt vanuit de schaduwen om hem heen. Naast New York reisde Stig de afgelopen jaren ook naar Tokyo om de stad en haar inwoners te filmen. Martine Stig werkt over de hele wereld, maar woont in Amsterdam.

Website van Martine Stig

Martine Stig over 'Play' op YouTube

Motive Gallery, Amsterdam

Lilian Bense, 'Tokyo mon amour, Martine Stig bij Motive Gallery', in: Metropolis M (2009)

Bibliografie (selectie):

Jurriaan Benschop, René Pingen, Edwin Jacobs, Stig, Oss 2004

Catherine Somzé, Cover - Viviane Sassen and Martine Stig, Veenman Publishers 2008

Vanessa van Dam, Martine Stig, essay van Maria Barnas, Any Resemblance to Existing Persons is Purely Coincidental: Stories of Mr. Wood, Frankfurt am Main 2001

more from similar articles: